کشف دژ نظامی ۲۷۰۰ ساله در محوطه تاریخی ریوی
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۳۱۳۴۴
مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان شمالی از کشف بقایای یک دژ نظامی مربوط به ۲۷۰۰ سال قبل همزمان با امپراتوری ماد‌ها در بخش جنوبی محوطه تاریخی ریوی در فصل دهم کاوش باستان شناسی مشترک ایرانی - آلمانی در این محوطه خبر داد.
علی مستوفیان گفت: دهمین فصل پژوهش‌های مشترک ایرانی- آلمانی در محوطه تاریخی ریوی از ابتدای آبان امسال آغاز شد و تا نیمه آذر ادامه دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ریوی یکی از مهمترین محوطه‌های دوران تاریخی شمال شرق کشور با وسعتی بیش از ۱۱۰ هکتار در ۳ کیلومتری غرب شهر آشخانه است که پژوهش‌های باستان‌شناسی و ایجاد زیرساخت‌های گردشگری در آن می‌تواند موجب ارتقای شناخت ما از هویت تاریخی و رشد صنعت گردشگری در منطقه شود. پژوهش‌های باستان‌شناسی در این محوطه از سال ۱۳۹۱ آغاز و در سال ۱۳۹۶ نقشه و ضوابط ملی عرصه و حریم آن تهیه و ابلاغ شد و نتایج مقدماتی پژوهش‌های باستان‌شناسی بین‌المللی ایرانی - آلمانی در ریوی حکایت از وجود تداوم استقراری در محوطه ریوی از حدود ۹۰۰ سال پیش از میلاد تا اواخر دوران ساسانی (حدود ۱۵۰۰ سال) دارد.
اهمیت محوطه ریوی در این است که وسعت آن در دوران هخامنشی به بیش از ۱۱۰ هکتار رسیده و یکی از شهر‌های مهم دوران هخامنشی در شمال شرق کشور بوده است. مهمترین دستاورد‌های این کاوش، کشف بقایای یک دژ نظامی مربوط به ۲۷۰۰ سال قبل همزمان با امپراتوری ماد‌ها در بخش جنوبی محوطه، کشف گورستان عصر آهنی در بخش جنوب شرقی محوطه و کشف گل مهر‌های نقش‌دار در بخش مرکزی محوطه تاریخی ریوی است. محوطه تاریخی ریوی در سال ۱۳۴۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در آبان ۱۳۹۹ به‌عنوان پایگاه ملی میراث فرهنگی مصوب شد
باشگاه خبرنگاران جوان خراسان شمالی بجنوردمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: میراث فرهنگی تاریخی محوطه تاریخی ریوی باستان شناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۳۱۳۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران؛ یک خانه و کوچه‌اش پیدا شد!
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت